akustyka mowy
Encyklopedia PWN
fiz. zaburzenie falowe w ośrodku sprężystym gazowym, ciekłym lub stałym (fale sprężyste) wywołujące subiektywne wrażenie słuchowe u człowieka lub zwierząt (definicja z zakresu fizyki), a także subiektywne wrażenie słuchowe wywołane takim zaburzeniem (definicja z zakresu psychologii);
elektroakustyka
dziedzina nauki i techniki zajmująca się zagadnieniami związanymi z przetwarzaniem drgań akustycznych (dźwięków) na sygnały elektr. (sygnały foniczne) i odwrotnie za pomocą przetworników elektroakustycznych (np. mikrofonów, głośników, słuchawek), a także procesami zapisywania sygnałów fonicznych na nośnikach (np. taśmie magnet., płycie gramofonowej czy kompaktowej) i odtwarzania z nich dźwięku (np. za pomocą magnetofonu lub dyskofonu) oraz przesyłania sygnałów fonicznych (radiofonia, telefonia).
[gr.],
foniatria
dział medycyny w ramach otorynolaryngologii;
[gr. phōnḗ‘głos’, ‘dźwięk’, iatreía ‘leczenie’],
wirtualna rzeczywistość, ang. virtual reality, VR,
inform. syntetyzowanie przez programy komputerowe doznań odbieranych przez zmysły ludzkie (najczęściej dźwięku i obrazu, ale także dotyku), np. w symulatorach lotów lub w grach komputerowych.
